فیلم بلند داستانی
نخستین انسان | دیمین شزل | فیلمنامه از جاش سینگر (بر اساس اقتباس از رمانی از جیمز آر. هانسن) | ۲۰۱۸
نقد فیلم
ارزیابی: فاجعه
واماند‌هْ میانِ ژانرها»
نماهای بسته و کات‌های سریع از همان نماهای نخستین فیلم به دیدگان مخاطب هجوم می‌آورند. و این روند، به طور کلّی، تا انتهای فیلم حفظ میشود. در عوض این فیلم، به خوبی، سکانس درخشانِ فیلم ضربه»- نخستین تجربۀ درام نواختن پسرکِ فیلم، در گروهِ آن معلّم خوفناک موسیقی- را به یاد می‌آورم و نقش مهمّ تدوین آن را. در آنجا، تدوینِ بسیار سریع، نقشی بسیار مهم در شکل‌گیری یکی از بهترین تنش‌های چند سال اخیر سینما داشت. من همچنان دوست دارم نام دیمین شزل» را با فیلم خوب و غیرمنتظره‌اش، ضربه، به یاد بیاورم؛ نه با لالالند» و نه با نخستین انسان». تنها، امیدوارم که شزل نیز به سرنوشت خیل انبوه فیلمسازانِ با استعدادی که در هالیود هرز رفتند، دچار نشود. چرا که او یک فیلم درست و حسابی در کارنامۀ فیلمسازی‌اش دارد؛ به همراه یک شخصیتِ ماندگار تاریخ سینما- فلچر با بازیِ جی. کی. سیمونز.
ادامه مطلب
درباره این سایت